Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

alternā vice

  • 1 alterna

    alternā adv. (sc. vice) Ap, St = alterne

    Латинско-русский словарь > alterna

  • 2 alternus [1]

    1. alternus, a, um (alter), einer um den andern, abwechselnd, gegenseitig, I) im allg.: ex duabus orationibus capita alterna recitare, Cic.: alternis trabibus ac saxis, Caes.: alternis diebus, Liv. 4, 46, 3: alternā vice, Enn. fr.: alternis vicibus, Varr.: metus, Liv.: aves, die sich entgegengesetzten Adler, Claud.: alternis paene verbis Manlii factum laudans, fast immer beim zweiten Worte, Liv.: alternis versibus, im Wechselgesang, Verg. u.a. (vgl. Schmid Hor. ep. 2, 1, 146): alterni sermones, Wechselgespräch, Zwiegespräch, Dialog, Hor.: alterni metus, Liv. – m. Abl., signa peregrinis ubi sunt alterna columnis Belides, wo mit fremdländischen Säulen abwechselnd stehen die Statuen der Beliden, Ov. trist. 3, 1, 61. – neutr. plur. subst., alterna loqui cum alqo, ein Zwiegespräch halten, Hor. sat. 1, 8, 40. – Abl. Sing. alternā (sc. vice), abwechselnd, ciliis alternā conivens, Apul. met. 10, 17. – Abl. Plur. alternis, α) (sc. vicibus) abwechselnd, Varr., Liv. u.a. (s. Weißenb. Liv. 2, 2, 9): alternis... alternis, bald... bald, Sen. u.a. – β) (sc. versibus) im Wechselgesang, dicere (singen), Verg. ecl. 3, 59 (vgl. vorh. alt. versibus). – γ) (sc. annis) ein Jahr ums andere, abwechselnd ein Jahr, Verg. georg. 1, 71. – II) insbes.: A) als t.t. der Metrik = zwischen Hexametern u. Pentametern wechselnd, im elegischen Versmaß, elegisch, pedes... alternos esse oportebit, Cic.: epigramma alternis versibus longiusculis, Cic.: canere alterno carmine, im elegischen Lied besingen, Ov. (vgl. die Auslgg. zu Ov. her. 1, 5): u. mit Anspielung darauf, elegia... alternum fultura (al. factura) pedem, Stat. silv. 1, 2, 9. – B) als gerichtl. t.t., reicere alterna consilia od. alternos iudices od. alternas civitates (die als Richter bestellt waren), »abwechselnd, gegenseitig die gelosten Richter verwerfen, ein Recht, das Beklagtem u. Kläger einmal zustand,« Cic. Vat. 27; Planc. 36; Verr. 2, 32. – / Archaist. Nom. Plur. alternei, Corp. inscr. Lat. 1, 28, 5 u. alternas, Plaut. trin. 539.

    lateinisch-deutsches > alternus [1]

  • 3 alternus

    1. alternus, a, um (alter), einer um den andern, abwechselnd, gegenseitig, I) im allg.: ex duabus orationibus capita alterna recitare, Cic.: alternis trabibus ac saxis, Caes.: alternis diebus, Liv. 4, 46, 3: alternā vice, Enn. fr.: alternis vicibus, Varr.: metus, Liv.: aves, die sich entgegengesetzten Adler, Claud.: alternis paene verbis Manlii factum laudans, fast immer beim zweiten Worte, Liv.: alternis versibus, im Wechselgesang, Verg. u.a. (vgl. Schmid Hor. ep. 2, 1, 146): alterni sermones, Wechselgespräch, Zwiegespräch, Dialog, Hor.: alterni metus, Liv. – m. Abl., signa peregrinis ubi sunt alterna columnis Belides, wo mit fremdländischen Säulen abwechselnd stehen die Statuen der Beliden, Ov. trist. 3, 1, 61. – neutr. plur. subst., alterna loqui cum alqo, ein Zwiegespräch halten, Hor. sat. 1, 8, 40. – Abl. Sing. alternā (sc. vice), abwechselnd, ciliis alternā conivens, Apul. met. 10, 17. – Abl. Plur. alternis, α) (sc. vicibus) abwechselnd, Varr., Liv. u.a. (s. Weißenb. Liv. 2, 2, 9): alternis... alternis, bald... bald, Sen. u.a. – β) (sc. versibus) im Wechselgesang, dicere (singen), Verg. ecl. 3, 59 (vgl. vorh. alt. versibus). – γ) (sc. annis) ein Jahr ums andere, abwechselnd ein Jahr, Verg. georg. 1, 71. – II) insbes.: A) als t.t. der Metrik = zwischen Hexametern u. Pentametern wechselnd, im elegischen Versmaß, elegisch, pedes... alternos esse
    ————
    oportebit, Cic.: epigramma alternis versibus longiusculis, Cic.: canere alterno carmine, im elegischen Lied besingen, Ov. (vgl. die Auslgg. zu Ov. her. 1, 5): u. mit Anspielung darauf, elegia... alternum fultura (al. factura) pedem, Stat. silv. 1, 2, 9. – B) als gerichtl. t.t., reicere alterna consilia od. alternos iudices od. alternas civitates (die als Richter bestellt waren), »abwechselnd, gegenseitig die gelosten Richter verwerfen, ein Recht, das Beklagtem u. Kläger einmal zustand,« Cic. Vat. 27; Planc. 36; Verr. 2, 32. – Archaist. Nom. Plur. alternei, Corp. inscr. Lat. 1, 28, 5 u. alternas, Plaut. trin. 539.
    ————————
    2. alternus, ī, f., s. alaternus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alternus

  • 4 alternus

    [st1]1 [-] alternus, a, um: a - l'un après l'autre, alternant.    - alternis trabibus ac saxis, Caes. BG. 7, 23, 5: les poutres et les pierres étant alternantes (par une alternance des...).    - ut singulis consulibus alternis mensibus lictores praeirent, Cic. Rep. 2, 55: [de lui vint l'usage] que chaque consul avait un mois sur deux les licteurs pour le précéder dans sa marche.    - alternae voces "ad arma" et "hostes in urbe sunt" audiebantur, Liv. 3, 15, 6: on entendait alternativement le cri aux armes et les ennemis sont dans la ville.    - alternis versibus, Cic. Arch. 25: en distiques.    - alterna Fortuna... Virg. En. 11, 426: la Fortune alternativement...    - alterna, ōrum, n.: les choses qui alternent.    - amant alterna Camenae, Virg. B. 3, 59: les Muses aiment les chants alternés.    - alterna loqui, Hor. S. 1, 8, 40: dialoguer.    - adv. alterna: alternativement. --- Stat. Th. 7, 640; 12, 387; Apul. M. 10, 17.    - in alternum, Man. 3, 53: alternativement. b - qui se rapporte à l'un et à l'autre, à chacun des deux successivement.    - ex duabus orationibus capita alterna inter se contraria, Cic. Clu. 140: passages pris tantôt à l'un tantôt à l'autre des deux discours et contradictoires entre eux.    - rejectio judicum alternorum, Cic. Planc. 36: récusation de juges alternativement par chacune des parties.    - cum alternae civitates rejectae sunt, Cic. Verr. 2, 32: quand chacune des parties a fait sa récusation parmi les cités [appelées à juger].    - in hoc alterno pavore, Liv. 23, 26, 11: dans cette crainte éprouvée à tour de rôle par les deux adversaires [réciproque]. [st1]2 [-] alternus, i, m.: v. alaternus.
    * * *
    [st1]1 [-] alternus, a, um: a - l'un après l'autre, alternant.    - alternis trabibus ac saxis, Caes. BG. 7, 23, 5: les poutres et les pierres étant alternantes (par une alternance des...).    - ut singulis consulibus alternis mensibus lictores praeirent, Cic. Rep. 2, 55: [de lui vint l'usage] que chaque consul avait un mois sur deux les licteurs pour le précéder dans sa marche.    - alternae voces "ad arma" et "hostes in urbe sunt" audiebantur, Liv. 3, 15, 6: on entendait alternativement le cri aux armes et les ennemis sont dans la ville.    - alternis versibus, Cic. Arch. 25: en distiques.    - alterna Fortuna... Virg. En. 11, 426: la Fortune alternativement...    - alterna, ōrum, n.: les choses qui alternent.    - amant alterna Camenae, Virg. B. 3, 59: les Muses aiment les chants alternés.    - alterna loqui, Hor. S. 1, 8, 40: dialoguer.    - adv. alterna: alternativement. --- Stat. Th. 7, 640; 12, 387; Apul. M. 10, 17.    - in alternum, Man. 3, 53: alternativement. b - qui se rapporte à l'un et à l'autre, à chacun des deux successivement.    - ex duabus orationibus capita alterna inter se contraria, Cic. Clu. 140: passages pris tantôt à l'un tantôt à l'autre des deux discours et contradictoires entre eux.    - rejectio judicum alternorum, Cic. Planc. 36: récusation de juges alternativement par chacune des parties.    - cum alternae civitates rejectae sunt, Cic. Verr. 2, 32: quand chacune des parties a fait sa récusation parmi les cités [appelées à juger].    - in hoc alterno pavore, Liv. 23, 26, 11: dans cette crainte éprouvée à tour de rôle par les deux adversaires [réciproque]. [st1]2 [-] alternus, i, m.: v. alaternus.
    * * *
        Alternus, Adiectiuum. Cic. Qui se fait l'un apres l'autre.
    \
        Alternis annis. Cato. De deux ans en deux ans, De deux ans l'un.
    \
        Alterna iactat brachia. Virg. Il jecte les bras l'un apres l'autre.
    \
        Alternae ciuitates reiectae. Cic. Quand le demandeur recusoit un peuple, et le defendeur un autre, chascun sa fois, et par ordre.
    \
        Alterna consilia reiecta. Cicero. Quand l'accusateur recusoit un nombre de juges, et l'accusé pareillement un autre nombre.
    \
        Alterno quoque die. Celsus. De deux jours en deux jours.
    \
        Alternorum iudicum reiectio. Cic. Quand l'accusateur et l'accusé recusent par ordre l'un apres l'autre, chascun sa fois, ceuls des juges qui leur semblent estre suspects.
    \
        Alterna periere manu. Ouid. Ils se tuerent l'un l'autre.
    \
        Alterno pede terram quatere. Horat. Danser.
    \
        Alternis pedibus insistere. Pli. Se soustenir puis sur un pied, puis sur l'autre.
    \
        Quies alterna. Quintil. Repos prins par intervalles et par fois apres le travail.
    \
        Alternis pene verbis Titi Manlii facta laudantem. Liu. A grand peine disoit il deux mots, que l'un ne fut à la louange de Manlius.
    \
        Alterna vice. Columel. Par fois, Chascun sa fois, ou à son tour, L'un apres l'autre.
    \
        Alternis annis esse marem, alternis foeminam fieri. Pli. Estre un an masle, un an femelle, De deux ans en deux ans masle, etc.
    \
        Alternis Catones, alternis Vatinii. Seneca. Maintenant gents de bien, maintenant meschants, Tantost l'un, tantost l'autre, Par fois l'un, par fois l'autre.
    \
        Alternis viticulae surgunt, alternis inserta sunt poma. Pli. iunior. Il y a une rangee de vigne, et puis une rangee de pommiers, et ainsi consecutivement par ordre.
    \
        Alternis dicetis. Virg. Chascun sa fois, L'un apres l'autre, Alternativement.

    Dictionarium latinogallicum > alternus

  • 5 alternus

    alternus, a, um, adj. [alter], one after the other, by turns, interchangeable, alternate (class. and also poet.).
    I.
    In gen.: ( Sem)VNIS. ALTERNEI. ADVOCAPIT. CONCTOS (i. e. Semones alterni advocate cunctos), Carm. Fr. Arv. 36 (v. advoco fin.): alternā vice inire, Enn. ap. Charis. p. 214 P. (Trag. v. 151 Vahl.):

    alternae arbores,

    Plaut. Trin. 2, 4, 138:

    Alterno tenebras et lucem tempore gigni,

    Lucr. 5, 978:

    ex duabus orationibus capita alterna recitare,

    Cic. Clu. 51, 140:

    alternis trabibus ac saxis,

    with beams and stones regularly interchanged, Caes. B. G. 7, 23 Herz.:

    (bibere) alternis diebus modo aquam, modo vinum,

    Cels. 3, 2:

    Alterno terram quatiunt pede,

    Hor. C. 1, 4, 7:

    per alternas vices,

    Ov. P. 4, 2, 6:

    vix hostem, alterni si congrediamur, habemus,

    Verg. A. 12, 233; 6, 121: alternum foedus amicitiae, Cat. 109, 6: alternus metus, mutual or reciprocal fear, Liv. 26, 25; cf. id. 23, 26:

    alternas servant praetoria ripas,

    the opposite, Stat. S. 1, 3, 25:

    aves,

    the eagles which stand opposite to each other, Claud. Mall. Theod. prol. 16 (v. the passage in its connection):

    alternis paene verbis T. Manlii factum laudans,

    with almost every other word, Liv. 8, 30: alternis dicetis;

    amant alterna Camenae,

    responsive song, Verg. E. 3, 59:

    versibus alternis,

    Hor. Ep. 2, 1, 146: alternis aptum sermonibus, alternate discourse, i. e. dialogue, id. A. P. 81. —Of verses: interchanging between hexameter and pentameter, elegiac:

    pedes alternos esse oportebit,

    Cic. de Or. 3, 50, 193:

    epigramma alternis versibus longiusculis,

    id. Arch. 10, 25; Ov. H. 15, 5:

    canere alterno carmine,

    id. F. 2, 121; so id. Tr. 3, 1, 11; 3, 1, 56; 3, 7, 10 (cf.:

    modos impares,

    id. ib. 2, 220).—
    II.
    Esp., in the Roman courts of justice the accused, and afterwards the accuser, could alternately reject all the judges appointed by the prætor;

    hence, alterna consilia or alternos judices reicere,

    to reject by turns, Cic. Vatin. 11, 27; id. Planc. 15, 36:

    cum alternae civitates rejectae sunt,

    id. Verr. 2, 2, 13.— Comp. and sup. are not used. — Advv. (only in posit.).
    a.
    Form alternē, alternately, only in Sen. Q. N. 7, 12 med.
    b.
    Form alternīs ( abl. plur.; sc. vicibus), alternately, by turns ( poet. and prose; freq. in Lucr.;

    not in Cic.),

    Lucr. 1, 524; 1, 768; 1, 1011; 1, 1066; 3, 373; 4, 790; 6, 570; Varr. R. R. 3, 16, 9; Verg. E. 3, 59; id. G. 1, 71; 1, 79; Liv. 2, 2 med.; Sen. Ep. 120 fin.; Plin. Ep. 18, 2.—
    * c.
    Form alternă, neutr. plur., Plin. 11, 37, 51, § 138 Jan; App. M. 10, p. 247, 8 Elm.

    Lewis & Short latin dictionary > alternus

  • 6 vicis

    vĭcis (as a gen.; the nom. does not occur), vicem, vice; in plur., vices (nom. and acc.) and vicibus (dat. and abl.), f. [cf. Gr. eikô, to yield; root Wik-; v. Curt. Gr. Etym. p. 135], change, interchange, alternation, alternate or reciprocal succession, vicissitude (the gen. not ante-Aug.; the other cases class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose; for which, in class. prose, vicissitudo).
    (α).
    Sing.: ignotus juvenum coetus alternā vice Inibat alacris, Enn. ap. Charis. p. 214 P. (Trag. v. 151 Vahl.):

    hac vice sermonum,

    conversation, Verg. A. 6, 535:

    vice sermonis,

    Ov. Tr. 4, 4, 79; cf. in the foll. b:

    deus haec fortasse benigna Reducet in sedem vice,

    Hor. Epod. 13, 8:

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    id. C. 1, 4, 1:

    commoti Patres vice fortunarum humanarum,

    Liv. 7, 31, 6: dum Nox vicem peragit, performs the exchange, i. e. alternales with day, Ov. M. 4, 218:

    ridica contingens vitem mutuā vice sustinetur et sustinet,

    Col. 4, 16:

    versā vice,

    reversely, Dig. 43, 29, 3; App. Dogm. Plat. p. 32, 6; id. Flor. p. 363; Just. 6, 5, 11 al.—
    (β).
    Plur.:

    plerumque gratae divitibus vices Mundaeque parvo sub Lare pauperum Cenae,

    Hor. C. 3, 29, 13:

    et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices,

    Quint. 9, 2, 14:

    loquendi,

    id. 6, 4, 11; Ov. P. 2, 10, 35:

    ipsius lectionis taedium vicibus levatur,

    Quint. 1, 12, 4:

    habet has vices condicio mortalium, ut adversa ex secundis, ex adversis secunda nascantur,

    Plin. Pan. 5 fin.:

    spatium diei noctis excipiunt vices,

    Phaedr. 2, 8, 10:

    haec quoque non perstant... Quasque vices peragant... docebo,

    what vicissitudes they undergo, Ov. M. 15, 238:

    mutat terra vices,

    renews her changes, Hor. C. 4, 7, 3:

    perque vicis modo Persephone! modo Filia! clamat,

    alternately, Ov. F. 4, 483; so,

    per vicis,

    id. M. 4, 40; Plin. 8, 7, 7, § 23:

    per vices annorum,

    i. e. every other year, id. 12, 14, 30, § 54:

    cur vicibus factis convivia ineant,

    alternately, by turns, Ov. F. 4, 353.—
    2.
    Adverb.: in vicem (also freq. one word, invĭcem; and less freq. vicem, in vices, or per vices), by turns, alternately, one after the other, mutually, reciprocally.
    a.
    In vicem: bibenda aqua: postero die etiam vinum: deinde in vicem alternis diebus modo aqua modo vinum, Cels. 3, 2 med.:

    reliqui, qui domi manserunt, se atque alios alunt: hi rursus in vicem anno post in armis sunt,

    Caes. B. G. 4, 1:

    propter vicinitatem simul eramus invicem,

    Cic. Att. 5, 10, 5; Quint. 11, 3, 168:

    multis invicem casibus victi victoresque,

    Liv. 2, 44, 12:

    non comisantium in vicem more jam diu vivimus inter nos,

    id. 40, 9, 8 Weissenb. ad loc.:

    in vicem inter se gratantes,

    id. 9, 43, 17:

    inque vicem tua me, te mea forma capit,

    Ov. H. 17, 180; id. M. 6, 631; 8, 473; Verg. G. 3, 188; Hor. S. 1, 3, 141 al.—
    b.
    Vicem:

    ut unus fasces haberet, et hoc insigne regium suam cujusque vicem, per omnes iret,

    Liv. 3, 36, 3; cf. id. 1, 9, 15.—
    c.
    In vices ( poet. and in post-Aug. prose):

    inque vices illum tectos qui laesit amores, Laedit amore pari,

    Ov. M. 4, 191; 12, 161; Tac. G. 26 Halm.—
    d.
    Per vices (post-Aug. and very rare):

    quod ipsum imperari per vices optimum est,

    Quint. 2, 4, 6 Halm.—
    B.
    In partic.
    1.
    A time, turn (late Lat.; cf. Orell. ad Hor. C. 4, 14, 13):

    ager tertiā vice arabitur,

    Pall. 10, 1:

    tribus per diem vicibus,

    id. 1, 3 fin.; cf.:

    tesserulas in medium vice suā quisque jaciebamus,

    Gell. 18, 13, 1:

    vice quādam,

    once, Sid. Ep. 7, 1; Aus. Pan. Grat. Aug. 4.—
    2.
    Reciprocal behavior or conduct, i. e. return, requital, reciprocal service, recompense, remuneration, retaliation (rare but class.):

    recito praedicationem amplissimi beneficii, vicem officii praesentis,

    Cic. Sest. 4, 10:

    tanto proclivius est injuriae quam beneficio vicem exsolvere,

    Tac. H. 4, 3; Prop. 1, 13, 10:

    redde vicem meritis,

    Ov. Am. 1, 6, 23:

    non poteris ipsa referre vicem,

    id. A. A. 1, 370; cf.:

    dejecit acer plus vice simplici (i. e. non tantam solum cladem illis intulit quantam ipsi dederant, sed duplum, Schol.),

    Hor. C. 4, 14, 13 Orell. ad loc.— Plur.:

    spernentem sperne, sequenti Redde vices,

    Ov. M. 14, 36:

    neque est ullus affectus... qui magis vices exigat,

    Plin. Pan. 85, 3.—
    3.
    The changes of fate, fate, hap, lot, condition, fortune, misfortune:

    mihi uni necesse erit et meam et aliorum vicem pertimescere?

    Cic. Dom. 4, 8:

    indignando et ipse vicem ejus,

    Liv. 40, 23, 1:

    tacite gementes tristem fortunae vicem,

    Phaedr. 5, 1, 6; cf.:

    vicem suam conquestus est,

    Suet. Aug. 66:

    convertere humanam vicem,

    Hor. Epod. 5, 88:

    publicā vice commoveri,

    Quint. 11, 1, 42; cf. id. 4, 1, 33.— Plur.:

    fors et Debita jura vicesque superbae Te maneant ipsum,

    Hor. C. 1, 28, 32:

    testor in occasu vestro nec tela nec ullas Vitavisse vices Danaūm,

    dangers, contests, Verg. A. 2, 433.—
    II.
    Transf., the position, place, room, stead, post, office, duty of one person or thing as assumed by another (the usual signif. of the word):

    heredum causa justissima est: nulla est enim persona, quae ad vicem ejus, qui e vitā emigrarit, propius accedat,

    Cic. Leg. 2, 19, 48:

    ego succedens in vicem imperii tui,

    Liv. 38, 48, 7:

    ipse in locum vicemque consulis provolat,

    id. 3, 18, 9:

    postquam (Juppiter) te dedit, qui erga omne humanum genus vice suā fungereris,

    stand in the place of, represent, Plin. Pan. 80, 6:

    fungar vice cotis,

    Hor. A. P. 304:

    per speciem alienae fungendae vicis opes suas firmavit,

    Liv. 1, 41, 6:

    ne sacra regiae vicis desererentur,

    id. 1, 20, 2:

    vestramque meamque vicem explete,

    Tac. A. 4, 8 fin.:

    cujus... ego vicem debeo inplere,

    Plin. Ep. 6, 6, 6:

    (Manus) adverbiorum atque pronominum obtinent vicem,

    Quint. 11, 3, 87:

    in ordine vicis suae,

    Vulg. Luc. 1, 8.— Plur.: non ad suum pertinere officium rati, quando divisae professionum vices essent, Quint. Inst. prooem. § 4.—
    2.
    Adverb.
    a.
    Vicem, with the gen. or a pers. pron., in the place of, instead of, on account of, for, for the sake of:

    eri vicem meamque,

    Plaut. Capt. 3, 3, 11:

    qui hodie sese excruciari meam vicem possit pati,

    id. Most. 2, 1, 8; cf. id. ib. 5, 2, 24:

    vos respondetote istinc istarum vicem,

    id. Rud. 3, 5, 34:

    tuam vicem saepe doleo,

    Cic. Fam. 12, 23, 3:

    suam vicem indignantem magistratu abisse,

    Liv. 2, 31, 11: remittimus hoc tibi, ne nostram vicem irascaris. id. 34, 32, 6:

    sollicito consuli... eorum vicem quos, etc.,

    id. 44, 3, 5:

    rex, vicem eorum quos ad tam manifestum periculum miserat,

    Curt. 7, 11, 20:

    maestus non suam vicem, sed propter, etc.,

    id. 7, 2, 5: cum Pompeius aedem Victoriae dedicaturus foret, cujus gradus vicem theatri essent, Tiro Tull. ap. [p. 1987] Gell. 10, 1, 7:

    quoniam res familiaris obsidis vicem esse apud rempublicam videbatur,

    Gell. 16, 10, 11.—
    (β).
    Sometimes in a more general sense, after the manner of, like:

    Sardanapali vicem in suo lectulo mori,

    Cic. Att. 10, 8, 7: ceteri vicem pecorum obtruncabantur, Sall. Fragm. ap. Non. p. 497, 26; cf. the foll.—
    b.
    Vice, instead of, for, on account of:

    in pane salis vice utuntur nitro,

    Plin. 31, 10, 46, § 115:

    temonis vice trahitur,

    Col. 6, 2, 7:

    murum urbi cocto latere circumdedit, harenae vice bitumine interstrato,

    Just. 1, 2, 7:

    exanimes vice unius,

    Liv. 1, 25, 6:

    senatus vice populi,

    Just. Inst. 1, 2, 5.—
    (β).
    In a more general sense (cf. the preced. numbers), after the manner of, like:

    jactari se passa fluctu algae vice,

    Plin. 9, 45, 68, § 147:

    moveri periclitantium vice possumus,

    Quint. 6, 2, 35:

    diebus ac noctibus vice mundi circumagi,

    Suet. Ner. 31:

    quaeque dixerat, oracli vice accipiens,

    Tac. A. 6, 21 fin.:

    ut deorum vice mortuos honorarent,

    like gods, Lact. 4, 28 fin.:

    vice navium,

    App. de Deo Socr. p. 47, 22:

    vice pecudum occidi,

    Lact. 5, 10, 6:

    vice imbellium proculcati,

    Dict. Cret. 3, 24.—
    c.
    In vicem, instead of, for, in place of:

    potest malleolus protinus in vicem viviradicis conseri,

    Col. 3, 14, 3:

    defatigatis in vicem integri succedunt,

    Caes. B. G. 7, 85:

    in omnium vicem regni unius insatiabilis amor Successit,

    Liv. 40, 8, 18:

    missis in vicem eorum quinque milibus sociorum,

    id. 31, 11, 3; Col. 5, 6, 1; so dat. vici, Quint. Decl. 6, 4.—
    d.
    Ad vicem, instead of, for:

    ad tegularum et imbricum vicem,

    Plin. 36, 22, 44, § 159:

    ad vicem solis cinis calidus subjectus,

    Pall. 4, 10 fin.; 3, 28;

    very rarely, ad invicem,

    Veg. Vet. 2, 7 fin.
    (β).
    In a more general sense (cf. in the preced. numbers a. and b.), after the manner of, like:

    majores natu a majoribus colebantur ad deum prope ad parentum vicem,

    Gell. 2, 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > vicis

  • 7 vicis

    (gen.) (acc. em, abl. e; pl. nom. и acc. ēs, dat. и abl. ĭbus; остальные падежи неупотр.) f.
    1) смена, перемена, следование, чередование
    vices loquendi Q — разговор, беседа, диалог
    vices vitae Ap — сменяющие друг друга периоды жизни, этапы существования
    numerorum vices Ap — чередования чисел; т. е. разные числовые комбинации
    vices mutare H (peragere O) — претерпевать изменения, (из)меняться, чередоваться
    nox perăgit vicem O — ночь сменяет (день), т. е. наступает ночь
    alternā vice Col, PM, PJ (alternis vicibus Sen, PJ) или per (in T, O) vices O, PM или vicibus factis O — посменно, по очереди, попеременно, в свою очередь, чередуясь
    (suis) vicibus PM etc. — в определённой последовательности, определённым образом чередуясь
    versā vice и vice versā SenT, AG, Just etc.наоборот
    2) превратность судьбы, судьба, удел, участь, pl. превратности, опасности
    3) место, пост
    (suc)cedere in vicem L или accedere ad vicem alicujus C — вступать на чьё-л. место, замещать кого-л.
    vicem alicujus rei praestare O или obtinere Q — служить вместо чего-л. или занимать чьё-л. место
    4) задание, обязанность, функция, служба, роль
    sacra regiae vicis deserere L — пренебрегать обрядами, выполнение которых было возложено на царей
    vice alicujus fungi PJ — выполнять чью-л. роль, делать чьё-л. дело
    5) возмещение, воздаяние, отплата ( alicujus rei L); возмездие ( injuriae T)
    vicem (или vices) alicui reddere O (referre O; exsolvere T) — воздавать равным за равное
    reddĭtā alicui vice Pt — отплатив кому-л. ( за обиду)
    plus vice simplici H — больше, чем простая отплата
    reddere vicem merĭtis O — отблагодарить за услуги. — см. vicem и invicem

    Латинско-русский словарь > vicis

  • 8 alacer

    ălăcer, cris, e, adj. (also in masc. alacris, Enn., v. below; Ter. Eun. 2, 3, 13, and Verg. A. 5, 380; cf. Charis. p. 63 P.—In more ancient times, alacer comm.; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 685, and 2. acer) [perh. akin to alere = to nourish, and olēre = to grow; cf. Cic. Verr. 1, 6, 17; Auct. ad Her. 2, 19, 29], lively, brisk, quick, eager, active; glad, happy, cheerful (opp. languidus; cf. Doed. Syn. 3, 247, and 4, 450.—In the class. per., esp. in Cicero, with the access. idea of joyous activity).
    I.
    Lit.
    A.
    Of men: ignotus juvenum coetus, alternā vice Inibat alacris, Bacchio insultans modo, Enn. ap. Charis. p. 214 P.:

    quid tu es tristis? quidve es alacris?

    why are you so disturbed? or why so excited? Ter. Eun. 2, 3, 13 ( = incitatus, commotus, Ruhnk.):

    videbant Catilinam alacrem atque laetum,

    active and joyous, Cic. Mur. 24, 49:

    valentes imbecillum, alacres perterritum superare,

    id. Cael. 28:

    Aman laetus et alacer,

    Vulg. Esth. 5, 9:

    alacres animo sumus,

    are eager in mind, Cic. Fam. 5, 12 fin. Manut.; Verg. A. 6, 685 al.—With ad: alacriores ad reliquum perficiendum, Auct. ad Her. 2, 31:

    ad maleficia,

    id. ib. 2, 30:

    ad bella suscipienda alacer et promptus animus,

    Caes. B. G. 3, 19; so Sall. C. 21, 5:

    ad rem gerendam,

    Nep. Paus. 2, 6.—With super:

    alacri corde super omnibus,

    Vulg. 3 Reg. 8, 66.—In Sall. once for nimble, active: cum alacribus saltu, cum velocibus cursu certabat, Fragm. 62, p. 248 Gerl.—
    B.
    Of animals:

    equus,

    Cic. Div. 33, 73: bestiae, Auct. ad Her. 2, 19. —
    II.
    Transf., poet., of concrete and abstract things:

    alacris voluptas,

    a lively pleasure, Verg. E. 5, 58; so, alacres enses, quick, ready to cut, Claud. Eutr. 2, 280:

    involant (in pugnam) impetu alacri,

    with a spirited, vigorous onset, Plaut. Am. 1, 1, 90. — Sup. not used; cf. Charis. 88 P.; Rudd. I. p. 177, n. 48.— Adv.: ălăcrĭter, briskly, eagerly, Amm. 14, 2.— Comp., Just. 1, 6, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > alacer

  • 9 alternate

    1. 'o:ltəneit verb
    (to use, do etc by turns, repeatedly, one after the other: John alternates between teaching and studying; He tried to alternate red and yellow tulips along the path as he planted them.) alternar

    2. o:l'tə:nət adjective
    1) (coming, happening etc in turns, one after the other: The water came in alternate bursts of hot and cold.) alterno, alternado
    2) (every second (day, week etc): My friend and I take the children to school on alternate days.) (un día) sí y (un día) no, alterno
    - alternation
    alternate1 adj alterno
    he works alternate weekends trabaja fines de semana alternos / trabaja un fin de semana sí y otro no
    alternate2 vb alternar / alternarse
    Farmer Giles alternates his crops el Sr. Giles, el granjero, alterna los cultivos
    tr[ (adj) ɔːl'tɜːnət; (vb) 'ɔːltɜːneɪt]
    1 alterno,-a
    1 alternar
    1 alternarse
    alternate ['ɔltər.neɪt] v, - nated ; - nating : alternar
    alternate ['ɔltərnət] adj
    1) : alterno
    alternate cycles of inflation and depression: ciclos alternos de inflación y depresión
    2) : uno sí y uno no
    he cooks on alternate days: cocina un día sí y otro no
    alternate ['ɔltərnət] n
    : suplente mf; sustituto m, -ta f
    adj.
    alterno, -a adj.
    n.
    alternativa s.f.
    suplente s.m.,f.
    sustituto s.m.
    v.
    alternar v.
    turnar v.

    I 'ɔːltərnət, ɔːl'tɜːnət
    adjective (before n)
    b) ( happening by turns) alterno
    c) (AmE) alternative I a)

    II
    1. 'ɔːltərneɪt, 'ɔːltəneɪt
    transitive verb alternar

    2.
    vi alternar

    III 'ɔːltərnət, ɔːl'tɜːnət
    noun (AmE) suplente mf
    1. ADJ
    [ɒl'tɜːnɪt]
    1) (=alternating) alterno
    2) (=every second)

    on alternate days — cada dos días, un día sí y otro no

    3) (Bot, Math) alterno
    4) (US) = alternative 1.
    2.
    N [ɒl'tɜːnɪt]
    (US) (Sport) (at conference) suplente mf
    3.
    VI ['ɒltɜːneɪt]
    alternar
    4.
    VT ['ɒltɜːneɪt]
    alternar
    * * *

    I ['ɔːltərnət, ɔːl'tɜːnət]
    adjective (before n)
    b) ( happening by turns) alterno
    c) (AmE) alternative I a)

    II
    1. ['ɔːltərneɪt, 'ɔːltəneɪt]
    transitive verb alternar

    2.
    vi alternar

    III ['ɔːltərnət, ɔːl'tɜːnət]
    noun (AmE) suplente mf

    English-spanish dictionary > alternate

См. также в других словарях:

  • ANTIPHONA — Cantus Ecclesiasticus alternus, cum scil. a duobus Choris alternatim Psalmi aut Hymm concinuntur. Isidor. Origin l. 6. c. 19. et de Eccles. Offic. l. 1. c. 7. Τὰ Ἀντίφωνα, Germano Patriarch. Constantinopolit. in Sacra Theor. Concilium Ephes. Καὶ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • UMBRA — an ab imbre, quod omnes Umbrae humidae; an quod imbres obscurant lucem Solis; Perot. et Isidor. an a terra, cuius etiam color dicta Veteribus, humi chroa, χρόα enim Graecis color, post Humbra et Umbra, i. e. Terrae color? Becmann. aer est carens… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Diócesis de Puerto Iguazú — Saltar a navegación, búsqueda Ubicación de la diócesis de Puerto Iguazú en la Argentina. La Diócesis de Puerto Iguazú es sufragánea de la Arquidiócesis de Corrientes, por lo cual forma parte de la Provincia Eclesiástica de Corrientes, junto con… …   Wikipedia Español

  • Diócesis de Posadas — Saltar a navegación, búsqueda La Catedral de la ciudad de Posadas La Diócesis de Posadas es sufragánea de la Arquidiócesis de Corrientes, por lo cual forma parte de la Provincia Eclesiástica de Corrientes, junto con la mencionada Arquidiócesis,… …   Wikipedia Español

  • Bistum Posadas — Basisdaten Staat Argentinien Metropolitanbistum Erzbistum Corrientes …   Deutsch Wikipedia

  • Bistum Puerto Iguazú — Basisdaten Staat Argentinien Metropolitanbistum Erzbistum Corrientes …   Deutsch Wikipedia

  • alterne — [ altɛrn ] adj. • 1350; lat. alternus ♦ Sc. Qui présente une alternance d ordre spatial (seult en emplois spéciaux). Structure alterne. Bot. Disposition alterne : disposition des organes placés alternativement et non face à face. Disposition… …   Encyclopédie Universelle

  • alterné — alterne [ altɛrn ] adj. • 1350; lat. alternus ♦ Sc. Qui présente une alternance d ordre spatial (seult en emplois spéciaux). Structure alterne. Bot. Disposition alterne : disposition des organes placés alternativement et non face à face.… …   Encyclopédie Universelle

  • COLOR — primo unus in Pictura. Plin. l. 35. c. 8. Apparet multo vetustiora (Artis huius) principin esse, eosque qui monochromata pinxerint, (quorum aetas non traditur) aliquando ante fuisse, Hygiaenontem, Diniam, Charmam, et qui primus in pictura marem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EUHYUS five EUJUS — unum ex Bacchicognominibus a Iove illi inditum, eo in bello, quod Gigantes cum diis gefferunt. Fabulantur enim poetae, ceteris diis perterritis, Libenum Pattem se in Leonem convertisse, unumqueex gigantibus intersecisse, et ob rem tam strenue… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HARMOGE — Graece ἀρμογὴ, commissura et transitus colorum, in Pictura. Plin. l. 35. c. 5. Quibus coloribus singulis primi pinxissent diximus Tandem se ars ipsa distinxit et invenit lumen atque umbras, differentiâ colorum alternâ vice sese excitante. Deinde… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»